birazdan

birazdan atacaktı kendini
bir virgülün kuyruğundan...
düşerken aşağı bakacaktı
yukarı akacaktı yeryüzü,
gözlerinde kanatlanacaktı ..

çocukluğunun uçurtması
çarpacaktı birden
tutundum sanıp
uçurtmanın kuyruğundaki hayallere dalacaktı,
kendinden düşerken içine bakacaktı,
yüzüne akacaktı içyüzü,
gözlerinden taşacaktı.

soğuyan düşyüzünden kuşlar göçerken ,
anıların bir sokağında karşılaşacaklardı
gölgelerinden kanatlar yapıp
kendine takacak
ilk defa söylenen bir şarkıya
yeniden uçmanın yollarını bulacaktı ...