bir yalnızsama kaydı gökyüzünden
tüm gün çimenlerde koşmuş bir çocuğun
günyüzü kokan ellerinde canlanan bahara dönüşürken
bir kadın içine çekti sessizliği bir adamın ellerinden
yağmurun altında gökkuşağının üstünde bir arşe beklerken zamanını
canlanan bahar bir yalnızsama gibi kayıverecekti gökyüzünden
ellerini açması beklenenin ellerine cemre düşecek miydi kim bilir
belki durağında kesinlikle bekleyecek bir çocuk gibiydi yaşam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder