yalnızlığının içinde
en en sessiz odada
kendiyle bile konuşmadığı bir yerdeydi
zamanın gölgeleri bile yok olurken orada
ardında gölge bırakmamaya çalışan
bir kelebek konuverdi
kalbinin ucuna
gözlerini kapadığında
kalbi kelebegin gölgesiydi artık..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder